ورم پستان آخرین چیزی است که وقتی یک نوزاد تازه متولد شده روی دست دارید، باید با آن دست و پنجه نرم کنید! خوشبختانه، چند کار وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از این مشکل به شما کمک کند. ابتدا توضیح می دهیم که ورم پستان دقیقا چیست و چگونه می توانید از آن پیشگیری و درمان کنید.

ورم پستان چیست؟

ماستیت التهاب بافت پستان است که گاهی اوقات با عفونت همراه است.

علائم ماستیت

• درد سینه
• تورم سینه
• قرمزی روی سینه
• تب
• لرز

چگونه از ورم پستان جلوگیری کنیم

• از تکنیک های خوب شیردهی استفاده کنید
• ترک خوردگی نوک پستان را با لانولین یا مومیایی های مخصوصی که برای درمان نوک سینه ها ساخته شده اند، درمان کنید
• در کلاس شیردهی شرکت کنید
• اطمینان حاصل کنید که کودک شما برای هر شیر خوردن به درستی چفت می شود
• با مشاور شیردهی مراجعه کنید
• از سوتین مناسب و نه خیلی تنگ استفاده کنید، همچنین توصیه می‌شود در هفته‌های اول شیردهی از زیر سیم استفاده نکنید.
• سعی کنید تا حد امکان بخوابید (از SNOO  برای اضافه کردن ساعات خواب بیشتر استفاده کنید!)

چگونه ورم پستان را درمان کنیم

درمان ورم پستان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آنتی بیوتیک ها - ممکن است پزشک برای درمان عفونت دوره ای از آنتی بیوتیک هایی را تجویز کند که برای شیردهی بی خطر هستند

• مسکن‌ها - بسیاری از مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن به کاهش درد کمک می‌کنند.

• شیردهی مکرر - ثابت شده است که تغذیه با شیر مادر به رفع عفونت های ماستیت کمک می کند، توقف ناگهانی شیردهی می تواند علائم شما را بدتر کند.

تا به حال، تقریباً همه در مورد افسردگی پس از زایمان (PPD) شنیده اند. حدود  10 تا 15 درصد از مادران جدید (و بیش از چند پدر جدید ) را تحت تأثیر قرار می دهد. اما آیا در مورد اضطراب پس از زایمان (PPA) که کمتر صحبت می شود شنیده اید؟ PPD و PPA دقیقا چیست؟ تفاوت آنها چگونه است؟ و چگونه می دانید که آنها را دارید؟

افسردگی پس از زایمان چیست؟

افسردگی پس از زایمان نسخه عمیق تر و آبی تیره بیبی بلوز است. با احساس ناامیدی، غمگینی و خستگی مشخص می شود. زنان اغلب احساس گناه آزاردهنده می‌کنند، مثل اینکه بدترین مادر دنیا هستند یا اینکه بچه‌شان بدون آنها ممکن است وضعیت بهتری داشته باشد. یا ممکن است با صداهای کوچکی که آنها را مورد انتقاد قرار می دهد، آزار می دهند، "چرا این کار را کردم؟" چگونه می توانم فکر کنم که در این کار خوب باشم؟ "من چنین شکست خورده ای هستم." PPD همچنین می تواند منجر به از دست دادن اشتها، افزایش یا کاهش وزن غیرمعمول و ناتوانی در خاموش کردن ذهن و به خواب رفتن شود.

بسیار بسیار معمول است که از تجربیات خارق‌العاده زایمان، زایمان، بهبودی، درد، شروع شیردهی و غیره غرق شوید. بالاخره، شما ناگهان مسئول کل یک فرد هستید که نیاز به مراقبت شدید دارد! و لایه‌بندی فرسودگی کامل روی همه اینها می‌تواند مانند نی باشد که پشت شتر را می‌شکند.

افسردگی پس از زایمان یک راه یواشکی برای ایجاد احساس ناامیدی در شما ایجاد می کند، مثل اینکه در یک گودال سیاه هستید و هرگز خارج نمی شوید. اما خوشبختانه این مشکل رایج کاملا قابل درمان است! برای کمک تماس بگیرید! و به یاد داشته باشید: شما تنها نیستید.

اضطراب پس از زایمان چیست؟ چه تفاوتی با PPD دارد؟

این پسر عموی صمیمی چندان رایج نیست، اما هر ذره ناراحت کننده است. و اگرچه به اندازه افسردگی پس از زایمان شناخته شده نیست  ، 5 تا 10? از مادران جدید  (و طبق برخی تحقیقات، 17 تا 20?) اضطراب پس از زایمان را تجربه می کنند.

در حالی که PPD ممکن است باعث اشک و ناامیدی شود،  اضطراب پس از زایمان  با ترس، نگرانی های وسواسی، افکار ترسناک و تحریک پذیری مشخص می شود. مادران ممکن است نگران همه چیز باشند . آنها اغلب رفتارهای وسواس گونه و افکار مزاحم را تجربه می کنند که آزاردهنده، ناخواسته و خارج از شخصیت هستند.

ممکن است متوجه شوید که 50 بار چک می‌کنید تا مطمئن شوید که کودک هنوز نفس می‌کشد، یا نگرانی غیرقابل تزلزلی دارید که ممکن است کودکتان داخل حمام سر بخورد و غرق شود، یا تصاویر وحشتناکی از آسیب دیدن نوزادتان توسط کسی ... حتی توسط شما.

همانطور که ممکن است تصور کنید، زنانی که از افکار مزاحم رنج می‌برند، ممکن است از ترس قضاوت شدن، از اعتماد به دیگران دریغ کنند. بسیار مهم است که بتوانید نگرانی های خود را با کسی در میان بگذارید. این افکار ممکن است بسیار واقعی به نظر برسند، اما زمانی که شما خیلی خسته و تحت استرس هستید، مغزتان می‌تواند شما را فریب دهد و شما را به مسیرهای تاریک هدایت کند.

اگر فکر می کنید افسردگی یا اضطراب پس از زایمان دارید چه باید بکنید؟

در نهایت، چه احساس «آبی» یا «قرمز» داشته باشید، چه احساس شادی و بی‌کفایتی می‌کنید یا با ترس‌های مزاحم و افکار مزاحم غرق می‌شوید... گام‌های بعدی شما یکسان است: با دوستان، خانواده، پزشک/ماما یا پشتیبانی آنلاین تماس بگیرید. گروه ها . هم  اضطراب پس از زایمان و هم  افسردگی پس از زایمان را می توان با گفتار درمانی، دارو درمانی، کمک به خواب نوزاد و سایر تکنیک های درمانی درمان کرد که بسیاری از آنها را می توان بدون خروج از خانه به دست آورد. (در اینجا تعدادی از منابع سلامت روان آنلاین برای مادران جدید آورده شده است .)

به یاد داشته باشید، نسل‌های گذشته والدین خانواده‌های بزرگی داشتند که به آنها کمک می‌کردند این کار طاقت‌فرسا را ??انجام دهند. پس لطفا با خودتان همانقدر مهربان باشید که با دیگران مهربان هستید. خجالتی نباش! کمی کمک بخواهید (شاید آشپزی، تمیز کردن و تماشای کودک). همانطور که ممکن است احساس شرمساری و "غیر طبیعی" داشته باشید، این بسیار مهم است که بدانید بسیاری از مادران و پدران دیگر درگیری های بسیار مشابهی را پشت سر می گذارند. شما خیلی از خودتان می بخشید، واقعاً سزاوار کمک گرفتن در این زمان چالش برانگیز هستید.

چگونه سینه های پف کرده را از بین ببریم

موفقیت در شیردهی اغلب به این بستگی دارد که مادران در اولین روزهای حیاتی، علاوه بر دریافت حمایت، اطلاعات مناسب را در اختیار داشته باشند. بنابراین، اگر باردار هستید، اکنون این مقاله را کنار بگذارید، اما به خود یادآوری کنید (هشدار تقویم ایده خوبی است!) 1 تا 5 روز پس از تولد به آن نگاه کنید. در آن زمان است که انباشتگی به اوج می رسد، و شما می خواهید این نکات (و ویدیو) مفید باشد.

با شروع شیردهی چه انتظاری دارید؟

از همان ابتدا، کودک شما آغوز را از سینه شما می مکد، که گاهی به آن "طلای مایع" می گویند، زیرا سرشار از آنتی بادی ها و پروتئین های تقویت کننده سیستم ایمنی است. سپس شیر شما 3-5 روز پس از تولد شروع به ورود می کند و سینه شما برای 1-2 روز احساس سیری، گرمی و سنگینی می کند (کاملاً طبیعی است). هم خون و هم شیر به سینه ات می ریزد! تغذیه مکرر کودک در روزهای اولیه زندگی کودک شما مهم است.

بزرگ شدن سینه چیست؟

وقتی سینه‌هایتان متورم، بسیار سفت، داغ و دردناک هستند، متوجه خواهید شد که سیر شده‌اید. ممکن است پوست سفت شده یا براق به نظر برسد. تورم ممکن است تا زیر بغل شما برسد. آخ!

چگونه سینه های پف کرده را در خانه از بین ببریم

در زیر نکاتی را برای نحوه درمان پف سینه مشاهده خواهید کرد.

• به کوچولوی خود اغلب غذا بدهید. این بهترین کاری است که می توان انجام داد!
• گاهی اوقات سینه شما آنقدر سفت است که دهان کودکتان بیرون می آید! شما می‌خواهید قبل از اینکه کودکتان بچسبد، مقداری شیر بدوشید و زیر بغل را ماساژ دهید. همچنین می توانید فشار معکوس را برای نرم شدن اطراف نوک پستان انجام دهید.
• برای تسکین فشار/درد، دست را برای چند دقیقه تا زمانی که احساس بهتری پیدا کنید، دم کنید (اما سینه را تخلیه نکنید).
• در بین تغذیه می‌توانید از کمپرس سرد، کیسه‌های سبزیجات منجمد، کیسه‌های یخ و غیره استفاده کنید.
• قبل از شیردهی از حرارت مرطوب استفاده کنید (دوش آب گرم، حوله گرم، کمپرس گرم). این به تخلیه شیر شما کمک می کند. یک ترفند جالب این است که چند قاشق غذاخوری آب را در پوشک بریزید و آن را به مدت 10 ثانیه در مایکروویو گرم کنید تا کمپرسی درست شود که حرارت خود را به خوبی حفظ کند. فقط مطمئن شوید که آنقدر داغ نیست که پوست شما را بسوزاند یا تحریک کند!
• از پزشک خود بپرسید که آیا می توان از ایبوپروفن برای تورم یا درد سینه استفاده کرد.

آیا سینه های پف کرده از بین خواهند رفت؟

همانطور که شیر می دهید و سینه های خود را خالی می کنید، پف کردگی باید در یک یا دو روز بهتر شود. با این حال، اگر نمی توانید یا قادر به شیر دادن نیستید، گرفتگی سینه ممکن است چند روز طول بکشد، که اگر درمان نشود، ممکن است منجر به مسدود شدن مجاری یا ورم پستان شود .

آیا پمپاژ باعث بدتر شدن گرفتگی می شود؟

پمپاژ نباید گرفتگی را بدتر کند - در واقع، ممکن است به کاهش گرفتگی کمک کند. اگر سینه شما پر شده باشد، ممکن است آنقدر سفت شود که کودکتان نتواند آن را ببندد. کمی پمپاژ قبل از شیردهی ممکن است به نرم شدن هاله و بلندتر شدن نوک پستان کمک کند تا اتصال نوزاد به سینه شما آسان تر شود.

تماشا کنید و تکنیک ها را یاد بگیرید

• اگر سینه شما قرمز و دردناک است، علائمی شبیه به آنفولانزا دارید یا دمای 101+ درجه دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
• اگر احتقان و درد ناشی از آن در عرض 2 روز بهبود نیافت از یک مشاور شیردهی مشاوره بگیرید.

پر شدن سینه: افکار نهایی

گرفتگی یکی از دلایلی است که زنان شیردهی را ترک می کنند. این توصیه را با یک دوست باردار (یا مادری که به تازگی زایمان کرده است...اما سریع عمل کنید!) در میان بگذارید و کار بسیار خوبی انجام خواهید داد!

مشاوره از مواد توسط Breastfeeding Medicine of Northeast Ohio اقتباس شده است .

دعواهای روزمره (تند خوردن، پوشیدن لباس، بیرون آمدن به موقع از در...) می تواند باعث شود والدین احساس شکست کنند. علاوه بر این، نافرمانی یا رفتار نادرست کودک می تواند خاطرات بدی از گذشته ایجاد کند و والدین را وادار به واکنش بیش از حد می کند. و هنگامی که این بن‌بست‌ها اتفاق می‌افتد، والدینی که در حال حاضر احساس غمگینی می‌کنند، می‌توانند به هم بپیوندند . در حالی که قابل درک است که فشارهای والدینی، مادران و پدران را به نقطه شکست می کشاند، فریاد زدن می تواند روی کودک تاثیر بگذارد. به نظر می رسد که گفته های قدیمی چوب و سنگ کاملاً دقیق نیست. کلمات - به ویژه وقتی فریاد می زنند یا فریاد می زنند - می توانند زخمی شوند.   

فریاد زدن واکنش استرس بدن ما را تحریک می کند، که وقتی بارها و بارها پینگ می شود می تواند عواقب طولانی مدت جدی داشته باشد. تحقیقات نشان می دهد که آزار کلامی در واقع می تواند ساختار مغز ما را تغییر دهد . فریادهای مداوم و استرس ناشی از آن با افزایش خطر اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات خلقی، و همچنین با درد مزمن و سایر مشکلات سلامتی طولانی مدت مرتبط است . همچنین رفتار نادرست را مهار نمی‌کند... باعث می‌شود بچه‌ها تمایل بیشتری به رفتار کردن داشته باشند ! 

کودکان از همان ماه های ابتدایی زندگی تحت تأثیر فریاد و فریاد قرار می گیرند. در 3 ماهگی، نوزادان یاد می گیرند که با والدین خود "گفتگو" کنند. و این رقص ظریف می تواند تحت تأثیر احساسات صاف یا بیش از حد قرار گیرد. آن را به عنوان پا گذاشتن روی انگشتان پاهای شریک رقص خود در نظر بگیرید. بعد از دهمین بار که اتفاق می افتد، شروع به کنار کشیدن می کنید، دیگر شریک رقصی ندارید که بتوانید به آن اعتماد کنید. 

زمانی که بچه‌ها به کودکی تبدیل می‌شوند - در 9 تا 12 ماهگی که شروع به نوپایی می‌کنند - در خواندن ارتباطات غیرکلامی شما متخصص هستند. توانایی های چپ مغز آنها - مانند زبان، تجزیه و تحلیل، تأخیر در ارضای آنها - سال ها با تسلط قابل اعتماد فاصله دارد، اما توانایی های سمت راست مغز آنها - مانند خواندن ژست ها، لحن صدا، و حالات چهره برای درک احساس والدینشان- کامل شدن زمین بدون زحمت می توانند احساسات والدین خود را بخوانند (شاد، غمگین، ترس)، حتی اگر نتوانند تمام کلماتی را که از دهان مامان یا بابا بیرون می آید، درک کنند.

وقتی پدر و مادر فریاد می زند، بچه ها آن عصبانیت، ناامیدی یا منفی بودن را با صدای بلند و واضح متوجه می شوند. کودکان خردسال خود محور هستند. آنها به سختی دنیا را از دید دیگران می بینند و هر اتفاقی را که در اطرافشان می افتد به اعمالشان تعبیر می کنند. فریاد زدن والدین می‌تواند بر نحوه دیدن کودکان از خود تأثیر بگذارد. حتی اگر آنها هدف طغیان نباشند، کودکان ممکن است فریاد والدین خود را به این معنا تفسیر کنند که آنها بد هستند یا دوست داشتنی نیستند... یا اینکه نمی توانند هیچ کاری را درست انجام دهند. همچنین زمینه را برای یک رابطه بسیار سخت فراهم می کند. 

به علاوه، وقتی والدین فریاد می زنند، بچه ها نیز فریاد زدن را یاد می گیرند. همه ما شنیده ایم که کودکان نوپا به دلیل شنیدن کلمات دشنام در مکالمه بزرگسالان یاد می گیرند که از آنها استفاده کنند. دلیلش این است که بچه‌ها آنطور که می‌بینند عمل می‌کنند... نه آنطور که به آنها گفته می‌شود.

مغز کودکان نوپا مانند اسفنج است که هر چیزی را که می بینند یا می شنوند جذب می کند. تظاهرات عشق و شادی والدین از طریق آینه اعمال فرزندشان منعکس می شود، همانطور که تظاهرات بی احترامی و پرخاشگری است. فریاد زدن به بچه ها نشان می دهد که جیغ زدن پاسخ قابل قبولی به آن احساسات قوی است. هنگامی که والدین در هنگام عصبانیت کسی را فریاد می زنند یا سرزنش می کنند، تعجب نکنید اگر زمانی که تحت فشار هستند این کار را انجام دهند.

دعواهای روزمره (تند خوردن، پوشیدن لباس، بیرون آمدن به موقع از در...) می تواند باعث شود والدین احساس شکست کنند. علاوه بر این، نافرمانی یا رفتار نادرست کودک می تواند خاطرات بدی از گذشته ایجاد کند و والدین را وادار به واکنش بیش از حد می کند. و هنگامی که این بن‌بست‌ها اتفاق می‌افتد، والدینی که در حال حاضر احساس غمگینی می‌کنند، می‌توانند به هم بپیوندند . در حالی که قابل درک است که فشارهای والدینی، مادران و پدران را به نقطه شکست می کشاند، فریاد زدن می تواند روی کودک تاثیر بگذارد. به نظر می رسد که گفته های قدیمی چوب و سنگ کاملاً دقیق نیست. کلمات - به ویژه وقتی فریاد می زنند یا فریاد می زنند - می توانند زخمی شوند.   

فریاد زدن واکنش استرس بدن ما را تحریک می کند، که وقتی بارها و بارها پینگ می شود می تواند عواقب طولانی مدت جدی داشته باشد. تحقیقات نشان می دهد که آزار کلامی در واقع می تواند ساختار مغز ما را تغییر دهد . فریادهای مداوم و استرس ناشی از آن با افزایش خطر اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات خلقی، و همچنین با درد مزمن و سایر مشکلات سلامتی طولانی مدت مرتبط است . همچنین رفتار نادرست را مهار نمی‌کند... باعث می‌شود بچه‌ها تمایل بیشتری به رفتار کردن داشته باشند ! 

کودکان از همان ماه های ابتدایی زندگی تحت تأثیر فریاد و فریاد قرار می گیرند. در 3 ماهگی، نوزادان یاد می گیرند که با والدین خود "گفتگو" کنند. و این رقص ظریف می تواند تحت تأثیر احساسات صاف یا بیش از حد قرار گیرد. آن را به عنوان پا گذاشتن روی انگشتان پاهای شریک رقص خود در نظر بگیرید. بعد از دهمین بار که اتفاق می افتد، شروع به کنار کشیدن می کنید، دیگر شریک رقصی ندارید که بتوانید به آن اعتماد کنید. 

زمانی که بچه‌ها به کودکی تبدیل می‌شوند - در 9 تا 12 ماهگی که شروع به نوپایی می‌کنند - در خواندن ارتباطات غیرکلامی شما متخصص هستند. توانایی های چپ مغز آنها - مانند زبان، تجزیه و تحلیل، تأخیر در ارضای آنها - سال ها با تسلط قابل اعتماد فاصله دارد، اما توانایی های سمت راست مغز آنها - مانند خواندن ژست ها، لحن صدا، و حالات چهره برای درک احساس والدینشان- کامل شدن زمین بدون زحمت می توانند احساسات والدین خود را بخوانند (شاد، غمگین، ترس)، حتی اگر نتوانند تمام کلماتی را که از دهان مامان یا بابا بیرون می آید، درک کنند.

وقتی پدر و مادر فریاد می زند، بچه ها آن عصبانیت، ناامیدی یا منفی بودن را با صدای بلند و واضح متوجه می شوند. کودکان خردسال خود محور هستند. آنها به سختی دنیا را از دید دیگران می بینند و هر اتفاقی را که در اطرافشان می افتد به اعمالشان تعبیر می کنند. فریاد زدن والدین می‌تواند بر نحوه دیدن کودکان از خود تأثیر بگذارد. حتی اگر آنها هدف طغیان نباشند، کودکان ممکن است فریاد والدین خود را به این معنا تفسیر کنند که آنها بد هستند یا دوست داشتنی نیستند... یا اینکه نمی توانند هیچ کاری را درست انجام دهند. همچنین زمینه را برای یک رابطه بسیار سخت فراهم می کند. 

به علاوه، وقتی والدین فریاد می زنند، بچه ها نیز فریاد زدن را یاد می گیرند. همه ما شنیده ایم که کودکان نوپا به دلیل شنیدن کلمات دشنام در مکالمه بزرگسالان یاد می گیرند که از آنها استفاده کنند. دلیلش این است که بچه‌ها آنطور که می‌بینند عمل می‌کنند... نه آنطور که به آنها گفته می‌شود.

مغز کودکان نوپا مانند اسفنج است که هر چیزی را که می بینند یا می شنوند جذب می کند. تظاهرات عشق و شادی والدین از طریق آینه اعمال فرزندشان منعکس می شود، همانطور که تظاهرات بی احترامی و پرخاشگری است. فریاد زدن به بچه ها نشان می دهد که جیغ زدن پاسخ قابل قبولی به آن احساسات قوی است. هنگامی که والدین در هنگام عصبانیت کسی را فریاد می زنند یا سرزنش می کنند، تعجب نکنید اگر زمانی که تحت فشار هستند این کار را انجام دهند.