به عنوان والدین، شما همیشه تمام تلاش خود را می کنید تا به فرزندتان کمک کنید اعتماد به نفس، انعطاف پذیر و شاد باشد. اما گاهی اوقات حتی بهترین والدین از زبانی استفاده می کنند که این اهداف را تضعیف می کند.

تقویت کننده اعتماد به نفس شماره 1: از اغراق ها بگذرید

هنگامی که با یک کودک نوپا غرغرو و با اراده برخورد می کنید، استفاده از جملات گسترده ای مانند "تو همیشه ناله می کنی!" یا "شما هرگز بشقاب خود را تمیز نمی کنید!" اما حقیقت این است که آن اظهارات معمولاً ناعادلانه و همیشه نادرست هستند. هیچ کودکی همیشه ناله نمی کند یا هرگز کمک نمی کند. استفاده از عباراتی از این قبیل می تواند باعث شود که بچه شما احساس توهین کند ... و حتی منجر به رنجش و همکاری کمتر شود.

پیشنهاد می کنیم دنیاها را «همیشه»، «هرگز» و «بدترین» را از دایره واژگان خود حذف کنید!

تقویت کننده اعتماد به نفس شماره 2: این نام را دوباره قاب کنید

در کنار این اغراق ها، چند برچسب دیگر نیز وجود دارند که می توانند در لیست پرواز ممنوع کلامی شما قرار گیرند. برخلاف ضرب المثل قدیمی چوب و سنگ، حملات کلامی می تواند به کودک صدمه بزند، و توصیف های منفی که به نوجوانان اختصاص می دهیم می تواند آنها را از بین ببرد. خوشبختانه، کلمات مثبت می توانند به همان اندازه سازنده باشند: توصیفگرهای مثبت می توانند یک کلمه کوچک را بسازند.

وقتی متوجه شدید که می خواهید کودک نوپای خود را رئیس یا حساس خطاب کنید، لحظه ای به کلمه مثبتی فکر کنید که می توانید به جای آن استفاده کنید. برچسب‌ها می‌توانند برای مدت طولانی به بچه‌ها بچسبند— پس بیایید آنها را مثبت نشان دهیم!

به عنوان مثال، می‌توانید به جای «رئیس»، کودکتان را «رهبر» خطاب کنید. به جای «حساس» از «همدل» استفاده کنید. «فضول» را می توان به «کنجکاو» تبدیل کرد. به‌جای «گزینه»، کودک شما دقیقاً می‌داند چه چیزی را دوست دارد. "Slowpoke" می تواند "متفکر" شود.

به روشی مثبت برای صحبت در مورد آن بخش هایی از شخصیت فرزندتان فکر کنید که صبر شما را آزمایش می کند. و به یاد داشته باشید: کودک نوپا "رئیس" امروزی می تواند به یک رهبر بالغ تبدیل شود. این جنبه‌های شخصیتی آن‌ها ممکن است ویژگی‌هایی باشد که برای موفقیت بعداً به آن‌ها نیاز دارند.

تقویت کننده اعتماد به نفس شماره 3: با احترام ارتباط برقرار کنید

هنگامی که کودک شما ناراحت است، مهم است که با احترام ارتباط برقرار کنید: این به این معنی است که با استفاده از قانون فست فود و صحبت کردن به زبانی که او می‌فهمد، احساس شنیده شدن و درک شدن را در کودک خود ایجاد کنید

دردهای رشد در کودکان نوپا

دردهای رشد فقط یک افسانه نیست. آنها تا 25 درصد از کودکان را تحت تأثیر قرار می دهند، معمولاً بین 3 تا 12 سال.

اگر کودک شما از درد شکایت کند و الگوی آن ثابت نباشد، ممکن است گیج کننده باشد. ممکن است یک شب با گریه از خواب بیدار شود و بگوید ران درد می کند و چند روز بعد ممکن است از ساق پا شکایت کند – ابتدا روی پای راست و سپس بار دیگر پای چپ. جابجایی درد معمول است و دردهای رشد ممکن است در بسیاری از شب‌ها در هفته - برای ماه‌ها - قبل از اینکه ناپدید شوند، رخ دهد.

دردهای رشد چیست؟

دردهای رشد، دردهایی هستند که در پاهای کودک ایجاد می‌شوند. حتی اگر آنها شایع هستند، ما هیچ ایده روشنی نداریم که چه چیزی باعث این دردها می شود. آیا آنها واقعاً ناشی از رشد هستند - یا از پریدن، کوهنوردی و دویدن که بچه های عادی در تمام طول روز انجام می دهند؟ ما فقط نمی دانیم. (برای برخی از کودکان، به نظر می رسد دردها پس از روزهای بسیار فعال اتفاق می افتد.)

اگر کودک شما از درد شبانه شکایت دارد، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک باید چند سوال کلیدی از شما بپرسد تا بفهمد که آیا این دردهای روتین رشد هستند یا خیر.

• آیا درد یا لنگیدن در طول روز رخ می دهد؟
• آیا درد در مفصل است؟
• آیا همیشه در یک نقطه در همان پا است؟
• آیا لمس پا دردناک است؟
• آیا قرمزی یا تورم وجود دارد؟

اگر پاسخ هر یک از این سوالات مثبت است، پس مشکل یک مورد ساده از دردهای رشد نیست. پزشک شما فرزند شما را ارزیابی می کند تا متوجه شود که آیا نگرانی جدی تری وجود دارد یا خیر.

علائم درد در حال رشد

علائم رایج درد در حال رشد شامل احساس درد یا ضربان در پاها است. به طور معمول، درد در حال رشد را می توان در ران، ساق پا یا پشت زانو احساس کرد. دردهای رشد هر روز اتفاق نمی افتد. در عوض، آنها تمایل دارند که بیایند و بروند.

دردهای رشد چقدر طول می کشد؟

دردهای رشد می تواند بین 10 تا 30 دقیقه طول بکشد، اما در برخی موارد حتی می تواند تا ساعت ها ادامه یابد. معمولاً دردهای رشد در سنین 3 تا 5 سالگی و 8 تا 12 سالگی اتفاق می افتد.

چگونه به تسکین دردهای رشد و سایر دردهای پا کمک کنیم

درمان دردهای رشد ساده است و شامل ماساژ، کشش، پد گرم کننده و ایبوپروفن یا مسکن دیگری است.

مهم است که توجه داشته باشید که انواع مختلف درد پا در طول شب که نوزاد شما ممکن است تجربه کند، گرفتگی عضلات است. برخی از کودکان هنگام خواب دچار اسپاسم دردناک در پاها یا پاهای خود می شوند (بعضی از بزرگسالان نیز به این اسپاسم مبتلا می شوند). گرفتگی باعث می شود انگشتان پا به طرز دردناکی پیچ بخورند و ممکن است بتوانید عضله گره خورده را در ساق پای فرزندتان احساس کنید.

بهترین درمان برای گرفتگی عضلات کشش عضله با راه رفتن کودک یا فشار دادن محکم انگشتان پا به سمت بالا، کشش ساق پا و تاندون آشیل است. اگر این اتفاق بیش از یک بار رخ داد، یک راه حل پیشگیرانه، دادن مکمل منیزیم مخلوط با شیر گرم در هنگام شام یا قبل از خواب است (این امر همچنین می تواند باعث ایجاد مقداری مدفوع شل شود). از متخصص مراقبت های بهداشتی خود بخواهید که دوز مناسب منیزیم را متناسب با وزن فرزندتان بدهد.

بسیاری از مردم فکر می کنند که یک پسر بچه لوس والدین ثروتمند و یک جعبه اسباب بازی پر است. اما یک کودک نیازی ندارد که چیزهای زیادی داشته باشد تا فاسد شناخته شود. در واقع، خیلی بیشتر به رفتار او مربوط می شود. اگر فرزند شما اغلب مطالبه گرانه یا خودخواهانه رفتار می کند، ممکن است مرتکب اشتباهات رایجی شده باشید که او را به لوس شدن سوق می دهد. اما هنوز نگران نباشید... در اینجا 8 راه برای تربیت یک بچه شاد وجود دارد، در حالی که مطمئن شوید او را لوس نمی کنید.

1. رفتار خوب را تحسین کنید.
   به راحتی می توانید متوجه شیطنت کودک خود شوید، اما گاهی اوقات به سختی می توان متوجه شد که کودک شما از دردسر دور است . این پیام را بفرستید که رفتار مثبت نتایج مثبتی به همراه دارد. هنگامی که می بینید فرزندتان رفتار خوبی دارد، او را با توجه، تمجید، بازی و احترام تشویق کنید. این به نوبه خود اعتماد به نفس او را افزایش می دهد و باعث می شود که با او سرگرم شود.

2. با احترام ارتباط برقرار کنید
   یکی از بهترین راه ها برای جلوگیری از مشکلات این است که با نیازهای فرزندتان همدل باشید تا او بداند که به شما اهمیت می دهید. ابتدا با تکرار نیازهای فرزندتان به او ارتباط برقرار کنید. وقتی فرزندتان آرام شد، گزینه هایی مانند در آغوش گرفتن یا میان وعده را به او پیشنهاد دهید. مهم است که آن را مثبت نگه دارید - به او بگویید چه کاری انجام دهد نه اینکه چه کاری انجام ندهد. با اصلاح فرزندتان با یک جمله مثبت، او احساس احترام بیشتری خواهد کرد.

3. دستورالعمل هایی را برای کودک خود تنظیم کنید
   این یک تصور غلط رایج است که بچه ها مانند بزرگسالان کوچک هستند، در حالی که در واقع، آنها در واقع بیشتر شبیه غارنشینان هستند! آنها رفتارهای بدوی زیادی از خود نشان می دهند، مانند غرغر کردن، گاز گرفتن یا ادرار کردن در هر جایی که می خواهند. با این حال، بخشی از کار شما به عنوان والدین این است که به فرزندتان ارزش های اجتماعی مانند احترام و مهربانی را بیاموزید تا او بتواند به عضوی متمدن در جامعه تبدیل شود. به او بیاموزید وقتی میان وعده می‌خواهد بگوید لطفاً و به او یادآوری کنید که وقتی مردم او را ناراحت می‌کنند با القاب آزاردهنده صدا نزند.

4. قوانین را به طور مداوم اجرا کنید
   وقتی به فرزندتان می گویید کاری را انجام ندهد اما به هر حال به او اجازه انجام آن کار را بدهید، در مورد قوانین خود کسل کننده یا غیرقابل پیش بینی هستید. ثابت بودن به کودک شما کمک می کند تا ایده های درست و غلط را بیاموزد. اگر ثابت قدم باشید، نوزاد شما به زودی تسلیم می شود و با خواسته های شما همراه می شود. آنها فشار می آورند تا زمانی که "دیوار" واژگون شود (به عبارت دیگر، ما تسلیم می شویم) یا تا زمانی که "دیوار" از حرکت باز بماند (ما محکم نگه می داریم). اما اگر مجبورید قانون خود را زیر پا بگذارید، حتماً به وضوح توضیح دهید که چرا استثنا می کنید.

5. قوانینی را انتخاب کنید که می توانید اجرا کنید
   وقتی نوبت به فرزندپروری می رسد، برخی را برنده می شوید و برخی را از دست می دهید. اگر بدانید در چه نبردهایی می توانید و نمی توانید پیروز شوید، نه تنها در وقت و انرژی خود صرفه جویی می کنید، بلکه به فرزندتان نیز می آموزید که نمی تواند از شما سرپیچی کند. وقتی صحبت از قوانین عدم مصرف آب نبات می شود، همیشه می توانید با ندادن آب نبات به فرزندتان برنده شوید. اما وقتی نوبت به قواعد خوردن کلم بروکلی می رسد، همیشه نمی توانید (و احتمالا نخواهید شد) برنده شوید. کودک شما می تواند دهانش را ببندد یا کلم بروکلی را بیرون بیاندازد و شما را شکست خورده و او را پیروز کند. بنابراین، زمانی که احساس می‌کنید در حال وارد شدن به مبارزه‌ای هستید که نمی‌توانید برنده شوید، زمان آن فرا رسیده است که از دادن هشدار به درخواست سازش تغییر دهید.

6. به دلایل درست به فرزندتان پاداش دهید
   زمان عالی برای پاداش دادن به فرزندتان با هدیه زمانی است که او همکاری و احترام داشته باشد. به فرزندتان توضیح دهید که به او هدیه می دهید زیرا از رفتار خوب او قدردانی می کنید. هنگامی که فرزندتان چهره‌ای عبوس می‌کند یا به شما می‌گوید که از شما متنفر است، در برابر اصرار برای تسلیم شدن به خواسته‌های او مقاومت کنید. خریدن هدیه برای فرزندتان از روی احساس گناه، لذت و هیجان هدیه را کاهش می دهد، زیرا او می داند که شما واقعاً قصدش را نداشتید.

7. به کودک خود بیاموزید که صبور باشد
   کودکان تمایل به تکانشگری دارند، اما با آموزش تمرین حرکات کششی به کودک، او شروع به انتظار می کند که وقتی چیزی می خواهد صبر کند. نحوه انجام این کار به این صورت است: وقتی فرزندتان چیزی را می‌خواهد، می‌توانید صبر و شکیبایی را به او بیاموزید و او را برای آن صبر کنید. ابتدا، تقریباً آنچه را که می‌خواهد به او بدهید، اما درست قبل از انجام دادن، انگشت خود را بالا بگیرید و بگویید: «صبر کن! صبر کن! فقط یک ثانیه!" در حالی که برمی گردی و وانمود می کنی که دنبال چیزی می گردی. سپس پس از چند ثانیه به عقب برگردید و بلافاصله آنچه را که می خواهد به او بدهید، در حالی که او را به خاطر انتظار خوب تحسین کنید. این تکنیک به شکیبایی فرزند شما پاداش می دهد و اعتماد او را به شما افزایش می دهد زیرا شما از این کار پیروی کردید.

8. الگویی برای فرزندتان باشید
   اگر به دیگران احترام و توجه نشان دهید، فرزندتان یاد می‌گیرد که از آن پیروی کند. از طرفی اگر جلوی فرزندتان غر بزنید و شکایت کنید، او از شما کپی می کند. یاد بگیرید که در مقابل فرزندتان الگوی خوبی باشید تا او نیز به انجام همین کار تشویق شود. ضرب المثل درست است، "آنها آنچه شما انجام می دهید انجام می دهند، نه آنچه شما می گویید."

والدین فعال و متعهد در سالهای نوپا برای جلوگیری از لوس کردن فرزندتان، او را برای آینده ای شادتر و موفق تر آماده می کند. اگر فرزندتان دیگران را دستکاری کند تا به خواسته‌اش برسد، توانایی تشخیص اینکه چه زمانی کسی به او می‌دهد و چه زمانی به او تسلیم می‌شود را از دست می‌دهد . اگرچه در لحظه تسلیم شدن در برابر خواسته‌های فرزندتان آسان‌تر است، اما در نهایت باعث سردرگمی او می‌شود و می‌تواند برای ایجاد روابط سالم و معنادار در آینده مضر باشد.

رویکرد منسجم شما به نظم و انضباط کودک به ایجاد بسیاری از ویژگی‌های مفید از جمله همدلی، صداقت، مهربانی و احترام کمک می‌کند. مطمئناً هیچ‌کس 100% مواقع ثابت نیست، اما وقتی شروع به استفاده از این تکنیک‌های ساده کنید، شگفت‌زده خواهید شد که چگونه رفتار فرزندتان به سرعت بهبود می‌یابد.

اگر بخواهم یک نشان سال‌های اولیه طراحی کنم، تصویری از یک کودک 2 ساله گران‌بها است که بی‌گناه چرت می‌زند. پس از فرا رسیدن سال های پیش دبستانی، الگوی فرزند شما تغییر خواهد کرد... در واقع زندگی او تغییر خواهد کرد. کوچولوی شما از آستانه عبور می کند - خانه را ترک می کند و وارد دنیا می شود - هرگز به سرزمین چرت زدن باز نمی گردد تا زمانی که خودش پدر و مادر شود (یا به سن پیری برسد).

این انتقال مهم دقیقا چه زمانی اتفاق می افتد؟ زمان برای هر کودک متفاوت است، اما این نمودار یک سرنخ ارائه می دهد. کوچولوی شما طی چند مرحله به این گذرگاه به دوران کودکی می رسد. هر چه فرزند شما بزرگتر شود، چرت های کمتری خواهد داشت. اما، بین 6 تا 24 ماهگی ، همه چیز می تواند بسیار پیچیده باشد! برخی از این کودکان هنوز مانند نوزادان می خوابند در حالی که برخی دیگر مانند کودکان پیش دبستانی چرت می زنند. با این حال، اگر به میانگین ها نگاه کنیم، حداقل می توانیم حدس های خوبی بزنیم. بنابراین در اینجا چیزی است که می توانید انتظار داشته باشید ... کم و بیش.

زمان چرت کودک نوپا بر اساس سن

6 تا 12 ماهگی: عزیز شما فقط به دو چرت در روز تغییر می کند. به طور معمول، چرت زدن یک ساعت - حداکثر دو ساعت - طول می‌کشد، اما برخی از بچه‌ها گربه‌بازی هستند که تنها پس از 30 دقیقه به بازی بازمی‌گردند. اکثر والدین متوجه می شوند که برنامه دو چرت زدن، رعایت یک برنامه منظم - زمان و مدت چرت زدن - را بسیار آسان تر می کند. اما به یاد داشته باشید، این دستورالعمل ها در مورد مدت زمانی که کودک نوپا شما باید چرت بزند، در سنگ نیست - همه بچه ها متفاوت هستند!

12 تا 24 ماهگی : چرت زدن به فقط یک بار در روز کاهش می یابد. همانطور که کودک شما وارد سنین کودکی می شود ، شما عمیقاً از چرت زدن او سپاسگزار خواهید بود. بچه‌های کوچک آنقدر انرژی پرهیجان هستند که این یا دو ساعت از آرامش ظهر برای کمک به والدین و مراقبانشان برای بهبودی از صبح و آماده شدن برای بعد از ظهر حیاتی است. متوجه خواهید شد که حتی وقتی در سفر هستید ، نویز سفید و دوست‌داشتنی‌ها همچنان کمک‌های ارزشمندی برای منظم و موفقیت‌آمیز بودن زمان خواب هستند .

و اگر عزیزتان در مهدکودک است چه انتظاری باید داشته باشید ؟ که بستگی دارد! برخی از بچه ها به دلیل حواس پرتی ها در چرت زدن مشکل دارند و خسته به خانه می آیند. برخی دیگر بلافاصله چرت می زنند زیرا آنها چرت زدن همه بچه های دیگر را تقلید می کنند. برخی دیگر در مدرسه خوب چرت می زنند، اما به دلیل همه فعالیت هایی که در خانه انجام می شود، در آخر هفته از چرت زدن خودداری می کنند. اگر نوزاد شما در چرت زدن مشکل دارد، پس این نکات را بررسی کنید که اگر کودک نوپای شما چرت نزند، چه کاری انجام دهید .

تا 37 سالگی منتظر مادر شدن بودم و کاملاً آماده و هیجان زده بودم. به همین دلیل از خودم بسیار ناامید شدم وقتی چند هفته بعد از تولد نوزاد زیبایم، بیشتر احساس ترس و هیجان کردم تا هیجان. احساس ناکافی بودن می کردم، مثل یک شیاد.» - لورتا، در مورد افسردگی پس از زایمان

مطالعات نشان می دهد که از هر 7 مادر جدید، 1 نفر به افسردگی پس از زایمان مبتلا می شود ، که PPD را به یک اپیدمی ملی تبدیل می کند!

افسردگی پس از زایمان: حقایق شگفت انگیز

برخی از جنبه های این وضعیت ممکن است شما را شگفت زده کند:

• هیچ نتیجه ای وجود ندارد که همه موارد PPD ناشی از تغییرات هورمونی است.
• PPD می تواند بلافاصله پس از تولد شروع شود یا ماه ها بعد ظاهر شود.
• احساسات اصلی اغلب اضطراب، ترس و افکار مزاحم هستند.
• تقریباً 50? از مردانی که شریک زندگی آنها PPD می گیرند، افسردگی را نیز تجربه می کنند.

اکثر والدین تازه وارد فقط به یک مورد خفیف از "بچه بلوز" مبتلا می شوند، اما برخی دیگر به شدت افسرده می شوند (و حتی تعداد کمی دچار روان پریشی می شوند). خسته بودن و شنیدن فریادهای کودکتان ممکن است باعث ایجاد سیل خاطرات دردناک شود، مانند فریاد زدن در هنگام عصبانیت یا تمسخر. و غیر معمول نیست که احساس شرم و خشم قدیمی در این مدت دوباره به سطح بازگردد. اگر احساس خستگی می کنید و فکر می کنید ممکن است افسرده باشید، دریغ نکنید با پزشک خود تماس بگیرید.

محرک های PPD و نحوه جلوگیری از آنها

بهترین راه برای جلوگیری از PPD؟ به سه عامل مهم افسردگی پس از زایمان توجه کنید:

• گریه مداوم
• فرسودگی
• شرکای غیر حامی

یک چیز جالب؟ 5 S روی هر سه محرک کار می کند: 5 S - دست و پا زدن، تاب خوردن و مکیدن، و نگه داشتن کودک در وضعیت ایده آل شکم - گریه های کودک را آرام می کند، به والدین کمک می کند بیشتر بخوابند، و می تواند همین موضوع باشد. برای تعامل با یک شریک غیر حامی

هرگز فراموش نکنید که به کمک نیاز دارید - و سزاوار آن هستید! از یک همسایه یا دوست بخواهید که خشکشویی را انتخاب کند یا سگ را پیاده کند تا کمتر در بشقاب خود داشته باشید. یک پرستار بچه، دولا یا پرستار شبانه را برای پشتیبانی در اطراف خانه استخدام کنید. خط آخر: کاری را انجام دهید که به نظر شما درست است، اما به تنهایی آن را شجاع نکنید. شما به آن نیاز دارید - و لیاقتش را دارید!