دکوراسیون اتاق خواب

سونوگرافی یک راه سرگرم کننده برای والدین برای ملاقات با فرزندان کوچک خود در حالی که آنها هنوز در داخل هستند. حتی در سونوگرافی سه ماهه اول بارداری ، والدین ممکن است متوجه دمیدن حباب های جنین و بالا و پایین رفتن قفسه سینه شوند. اما جنین در حال رشد فقط یک ژامبون کوچک بازیگوش نیست. آنها شروع به نفس کشیدن می کنند.

مگانا لیمایه، پزشک متخصص طب مادر و جنین و استادیار بالینی در بخش زنان و زایمان در NYU Langone Health می‌گوید: «کودکان در واقع تنفس را در رحم تمرین می‌کنند .

سخت است که بدانیم در داخل چه می گذرد، و قابل درک است که چرا والدین ممکن است بخواهند در مورد نحوه تنفس نوزادان در رحم بیشتر بدانند. 

اریک برگ، MD ، استادیار زنان و زایمان و خدمات باروری در UTHealth هیوستون، می‌گوید: «حرکات تنفسی جنین نشانگر مهمی برای سلامت جنین است و جزء امتیاز مشخصات بیوفیزیکی است . "این سیستم امتیازدهی به متخصص زنان و زایمان اجازه می دهد تا به طور قابل اعتمادی وضعیت جنین را تعیین کند."

اما خود والدین چطور؟ آنها به تجهیزات سونوگرافی در خانه خود دسترسی ندارند. آیا تنفس جنین را احساس می کنید؟ پیگیری آن؟ چگونه می دانید که همه چیز خوب است؟ ردیابی رشد ریه بدون کمک یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن نیست. اما کارشناسان به اشتراک می گذارند که یک شاخص کلیدی وجود دارد که بارداری به خوبی پیش می رود، و این ایده عالی برای افراد است که با یادگیری بیشتر در مورد رشد ریه، خود را تقویت کنند.

کارشناسان مراحل رشد ریه و آنچه والدین می توانند و نمی توانند کنترل کنند را به اشتراک می گذارند.

 

رشد ریه در رحم

رشد ریه در رحم شروع می شود و تا بزرگسالی ادامه می یابد. 

رشد ریه از 4 هفته شروع می شود

بر اساس تحقیقات، رشد ریه با مرحله جنینی در 4 هفتگی شروع می شود ، قبل از اینکه بسیاری از مردم حتی از بارداری خود مطلع شوند. 1 در طول این مرحله، دو جوانه کوچک منشعب می شوند تا شروع به تشکیل ریه های راست و چپ کنند. چیزی که به نام پیش روده اولیه شناخته می شود، تقسیم می شود و به مری و نای تبدیل می شود. 

سپس آنها شروع به بلع مایعات آمنیوتیک می کنند

مرحله بعدی که به عنوان مرحله شبه غندولار شناخته می شود، هفته های 5 تا 17 را در بر می گیرد . 

در طول این مرحله، حدود 10 یا 11 هفته ، جنین شروع به بلع مایع آمنیوتیک می کند . این مایع برای شروع رشد ریه وارد ریه می شود. در نتیجه، والدین ممکن است متوجه بالا و پایین رفتن قفسه سینه جنین در حین سونوگرافی در حدود 12 هفته شوند . اما یک گرفتاری وجود دارد.

G. Thomas Ruiz، دکتر G. Thomas Ruiz ، سرپرست OB-GYN در مرکز پزشکی MemorialCare Orange Coast در کالیفرنیا می‌گوید: «این طوری تنفس نمی‌کند که ما درباره آن فکر می‌کنیم . جنین از طریق جفت اکسیژن دریافت می کند - اکسیژن از طریق جفت منتقل می شود و از طریق ورید ناف وارد گردش خون جنین می شود که در داخل بند ناف قرار دارد و از طریق ناف وارد جنین می شود. این مایع برای رشد و بلوغ ریه بسیار مهم است.

فاز بعدی حیاتی است

از آنجا، جنین وارد مرحله ای می شود که به عنوان مرحله کانالیکولار شناخته می شود. دکتر برگ می گوید: حیاتی ترین بخش رشد ریه جنین، فاز کانالیکولار است که بین هفته های 17 تا 26 بارداری است. در این مدت، سطح اصلی تنفسی ریه‌ها رشد می‌کند و اجازه اکسیژن رسانی پس از تولد را می‌دهد.

" عمدتاً به دلیل رشد ریه است

دکتر Limaye می گوید: "کودکان شروع به تولید سورفکتانت می کنند که به باز نگه داشتن آلوئول های ریه، کیسه های بادکنکی شکل در انتهای بافت ریه کمک می کند."

اما حتی با وجود این رشد، نوزادی که در هفته 24 به دنیا می‌آید نمی‌تواند به طور مستقل نفس بکشد. دکتر رویز توضیح می دهد: "قابلیت زنده ماندن جنین در 24 هفتگی است، اما ریه ها بالغ نیستند، بنابراین به دستگاه های تنفس مصنوعی برای کمک به نوزاد برای دریافت اکسیژن نیاز است."

رشد بیشتر ریه اتفاق می افتد

پس از 26 هفته، جنین به فاز ساکولار حرکت می کند، زمانی که کیسه های انتهایی رشد می کنند. باز هم، جنین شروع به تولید سورفکتانت می کند که به ریه اجازه می دهد تا باز شود، مایع آمنیوتیک را در حین زایمان تخلیه کند و از فروپاشی ریه جلوگیری کند.

39 هفته برای رشد ریه بهترین است

در ماه آخر بارداری، حدود 36 هفته، جنین وارد فاز آلوئولی می شود.

اگرچه ممکن است والدین به طور قابل درک مشتاق باشند که فرزند کوچک خود را در هفته 36 ملاقات کنند و جنین به حیات خود رسیده است، متخصصان به اشتراک می گذارند که در بارداری بدون عارضه، بهتر است به ترم کامل ( هفته 39 ) برسد. 

دکتر دکتر می‌گوید: «احتمال اینکه نوزادی که در هفته‌های 37 یا 38 به دنیا می‌آید نیاز به تنفس کمکی داشته باشد، کم است، اما بیشتر از نوزادانی است که در هفته‌های 39 و 40 متولد می‌شوند، به همین دلیل است که ما سعی می‌کنیم تولد نوزادان در هفته‌های 39 یا 40 را در صورت ایمن بودن تبلیغ کنیم.» لیمایی می گوید. رشد و نمو بیشتری وجود دارد، بنابراین انتقال [به خارج از رحم] آسان تر است.

 

تنفس در حین زایمان، زایمان و پس از آن

این انتقال در طول زایمان آغاز می شود، زیرا جنین آماده می شود تا اولین نفس خود را به طور مستقل بکشد. 

دکتر لیمای: "وقتی فردی در حال زایمان است، مانند یک سوئیچ در جنین تغییر می کند." ریه ها مایع کمتری تولید می کنند و شروع به جذب آن مایع برای انتقال به هوای تنفسی می کنند.

با این حال، جنین هنوز در طول زایمان به تنهایی نفس نمی‌کشد. تا زمانی که کوچولو از طریق بند ناف به جفت متصل است، از والدینی که به دنیا می آورند کمک تنفس دریافت می کنند.

دکتر رویز توضیح می‌دهد : «زمانی که نوزاد به دنیا می‌آید، چه از طریق واژینال یا با سزارین ، باعث تغییر فوری در گردش خون جنین می‌شود. در رحم، اکثر جریان خون از طریق مجاری درون قلب جنین، ریه ها را دور می زند. بلافاصله پس از زایمان، آن مجاری و کیسه ها شروع به بسته شدن می کنند و جریان خون طبیعی برقرار می شود - خون وارد بطن راست می شود و سپس به ریه ها می رود. ریه ها منبسط می شوند.»

اولین نفس - و گریه های بلندی که به والدین جدید کمک می کند نفس راحتی بکشند - در چند ثانیه پس از زایمان می آید. دکتر Limaye می‌گوید: «بسیار باورنکردنی است که چگونه نوزادان می‌توانند از ریه‌های پر از مایع به گریه کردن و نفس کشیدن خود به تنهایی تبدیل شوند.

اما در واقع ریه ها حتی پس از تولد یک نوزاد ترم به طور کامل رشد نمی کنند. طبق تحقیقات، نوزادان در هنگام تولد حدود 24 میلیون آلوئول در ریه های خود دارند که این تعداد تا سن 8 سالگی به حدود 280 میلیون می رسد